Megadeth
- Dzień: 07.06
- SCENA: Main Stage
- Gatunek: thrash metal
- Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
Impulsem do założenia Megadeth była chęć zemsty Dave’a Mustaine’a na kolegach z byłego zespołu i pokazanie światu, kto tu rządzi. Czterdzieści lat intensywnej i pełnej wybojów działalności udowodniło, że jest jednym z najlepszych. Bez niego thrash metal wyglądałby zupełnie inaczej. Ba, nie tylko thrash, a metal w ogóle. Niezmordowana kapela płowowłosego gitarowego mistrza to jeden z największych i najbardziej inspirujących składów w historii gatunku. „Symphony of Destruction”? „Hangar 18”? A może „Peace Sells”? Wszyscy znamy te nieśmiertelne klasyki. Byle kto by takich nie nagrał.
Historia:
Kiedy w roku 1983 Metallica przymierzała się do wydania debiutanckiego „Kill ‘Em All”, jej dopiero co wyrzucony gitarzysta knuł własny plan na podbój świata. Właśnie w tym momencie zaczyna się historia Megadeth. Dave Mustaine startował sam, ale szybko trafił na wieloletniego partnera w muzycznych poczynaniach, basistę Dave’a Ellefsona, oraz innych muzyków. Po pierwszych roszadach w składzie i przyjęciu w szeregi Chrisa Polanda oraz Gara Samuelsona zespół zaczął prędko działać. W 1984 r. nagrali demo „Last Rites” i podpisali kontrakt z Combat Records, pod której szyldem rok później wydali debiutancki krążek – „Killing Is My Business… And Business Is Good!”. O ile pierwsza płyta została przyjęta dobrze – zwłaszcza w kręgach dynamicznie rozwijającego się ówcześnie thrash metalu – o tyle prawdziwy sukces czekał za rogiem. W 1986 r. Megadeth wydało drugi pełny album, „Peace Sells… but Who’s Buying?”, i za jego sprawą szturmem wdarło się do metalowego mainstreamu. Utwór tytułowy czy „Wake Up Dead” (oba opatrzone klipami) stały się hitami i często gościły w MTV. Następny krążek zespołu, niedoceniany „So Far, So Good… So What!”, ukazał się dwa lata później i mimo wymiernego sukcesu komercyjnego był dla zespołu rozczarowaniem. Z kolei następny w kolejce „Rust in Peace” tylko podbił poziom i tak imponującej sławy Megadeth, zapewniając im także pierwszą w historii platynową płytę. Komercyjny szczyt zespołu przypada jednak na o dwa lata młodszą „Coundtown to Extinction” – multiplatynowy krążek z miejsca stał się najpopularniejszym dziełem Megadeth, a „Symphony of Destruction” – największym hitem. W dalszej części lat 90. Megadeth – mimo sukcesów, czyli m.in. dobrze odebranych płyt „Youthanasia” oraz „Cryptic Writings” – przechodził kryzys. Ostatni krążek formacji w tej dekadzie, a więc „Risk” został zrugany przez fanów i krytyków. Kolejne materiały zespołu, nagrywane już w XXI wieku, spotkały się ze znacznie lepszymi opiniami. Począwszy od „The World Needs a Hero” aż po „The Sick, The Dying… and The Dead!” Megadeth w najlepsze uprawia thrash metal (z wyjątkiem w postaci „Super Collider”), z którego są przecież znani, a grono fanów zasilił ogrom młodszych słuchaczy. Obecnie pozycja Megadeth jest godna najwyższych laurów – to jeden z największych zespołów metalowych w historii, wciąż cieszący się ogromnym zainteresowaniem. Ostatni album grupy to „The Sick, The Dying… and the Dead!” z 2022 roku.
Dyskografia:
Pełne albumy:
Killing Is My Business… and Business Is Good!, 1985
Peace Sells… but Who’s Buying?, 1986
So Far, So Good… So What!, 1988
Rust in Peace, 1990
Countdown to Extinction, 1992
Youthanasia, 1994
Cryptic Writings, 1997
Risk, 1999
The World Needs a Hero, 2001
The System Has Failed, 2004
United Abominations, 2007
Endgame, 2009
Th1rt3en, 2011
Super Collider, 2013
Dystopia, 2016
The Sick, the Dying… and the Dead!, 2022
EP-ki:
Limited Edition! Megadeth Live, 1992
Cyberarmy Exclusive Tracks, 1996
Live Trax, 1997
Cryptic Sounds (No Voices in Your Head), 1998
Breadline, 2000
Deep Cuts, 2009
Demo:
Last Rites, 1984
Single: Wake Up Dead, 1986
Anarchy in the U.K., 1988
Mary Jane, 1988
Liar, 1988
Holy Wars… The Punishment Due, 1990
Hangar 18, 1991
Symphony of Destruction, 1992
Skin o’ My Teeth, 1992
Foreclosure of a Dream, 1992
99 Ways to Die, 1993
Sweating Bullets, 1993
The Story of Megadeth, 1994
Train of Consequences, 1994
À Tout le Monde, 1995
Trust, 1997
Use the Man, 1998
Insomnia, 1999
Blackmail the Universe, 2004
Die Dead Enough, 2004
Of Mice and Men, 2004
Gears of War, 2006
Washington Is Next!, 2007
À tout le monde (Set Me Free), 2007
Head Crusher, 2009
Sudden Death, 2010
Never Dead, 2011
Public Enemy No. 1, 2011
Super Collider, 2013
Fatal Illusion, 2015
The Threat Is Real, 2015
We’ll Be Back, 2022
Delivering the Goods, 2022
Splity:
No More Mr. Nice Guy, 1989 (z Dead On)
The Mondo Metal Box: Empire / Rust In Peace, 1991 (z Queensrÿche)
Metalbound, 1992 (z Iron Maiden, Black Sabbath, W.A.S.P, Slaughter i Degenerates)
Last Action Hero Sampler, 1993 (z Anthrax, Alice In Chains, Tesla i Cypress Hill)
Selections from Nativity in Black: A Tribute to Black Sabbath, 1994 (z Sepulturą, White Zombie i Biohazard)
Tales from the Crypt Presents: Demon Knight, 1994 (z Machine Head, Biohazard, Ministry i Gravediggaz)
Radio Force 1, 1997 (z Sepulturą, Machine Head i Angrą)
A Secret Place (Edit) / Peanut Butter & Jelly, 1998 (z Beastie Boys)
Less than Jake / Megadeth, 1999 (z Less than Jake)
Fono Rocks!, 2000 (z Pain, Apocalypticą, Farmer Boys, The Hellacopters i The Wallflowers)
Maximum Rock Tour, 2000 (z Anthrax i Mötley Crüe)
Maximum Rock Tour Sampler, 2000 (z Anthrax i Mötley Crüe)
More Deth, 2001 (z Halford, Corrosion of Conformity, W.A.S.P i Dust to Dust)
Live albumy:
Rude Awakening, 2002
Unplugged in Philly, 2004
Unplugged in Boston, 2006
That One Night: Live in Buenos Aires, 2007
The Big 4: Live from Sofia, Bulgaria, 2010
Countdown to Extinction: Live, 2013
No More Mistakes (Live 1994), 2020
Kompilacje:
Hidden Treasures, 1995
Capitol Punishment: The Megadeth Years, 2000
Still, Alive… and Well?, 2002
Greatest Hits: Back to the Start, 2005
Extended Versions, 2007
Anthology: Set the World Afire, 2008
Rust in Peace / Coundtown to Extinction, 2012
Icon, 2014
Coundtown to Extinction / Rust in Peace, 2014
Warheads on Foreheads, 2019
